تعیین اسپکتروفتومتری میزان جذب سطحی آفت کش فن والریت با استفاده از نانو لوله کربنی اصلاح شده

در این مطالعه از دو نوع نانو لوله چند دیواره کربن اصلاح شده در یک روش کاربردی برای حذف آفت کش فن والریت استفاده شده است. جاذب اول توسط گروه های هیدروکسیل و جاذب دوم توسط گروه های کربوکسیل اصلاح شده اند. هر دو جاذب تمایل خوبی برای حذف فن والریت از خود نشان می دهند. اثر پارامترهای مختلف از جمله حجم هیدروکلریدریک اسید، زمان و وزن جاذب بر میزان جذب این آفت کش در شرایط غلظتی mg.l-1 5 از فن والریت و در دمای اتاق بررسی شد. حجم بهینه اسید برای هر دو جاذب ml5/1 از hcl 5/1 m در حجم کل ml10 بدست آمد. زمان برقراری تعادل جذب/ واجذبی برای جاذب اول min 40 و برای جاذب دوم min 50 می باشد. میزان جاذب بهینه برای نانو تیوب هیدروکسیل دار شده mg2 و برای نانو تیوب کربوکسیل دار شده mg1 بدست آمد. حداکثر ظرفیت جذب برای جاذب اول mg g-13/24 و برای جاذب دوم mg g-16/48 بدست آمد. نتایج حاصل با ایزوترم های تمکین و فروندلیش مقایسه شدند و بیشترین همبستگی با ایزوترم فروندلیش (99/0(r2? نشان داده شد. بررسی های ترمودینامیکی بیانگر این واقعیت اند که این فرآیندها گرمازا هستند و همچنین معادلات سینتیکی نشان می دهند که این فرآیندها از مدل سینتیکی درجه اول پیروی می کند و ثابت سرعت واکنش برای جاذب اول min-1078/0 و برای جاذب دوم min-10348/0بدست آمد. نتایج بازیافت جاذب ها نیز نشان می دهد که جاذب اول قادر است در دومین و سومین استفاده به ترتیب تا 6/61% و 8/18% و جاذب دوم در همین شرایط تا 6/18% و 10% بازده جذب داشته باشند. تمامی اندازه گیری ها با استفاده از روش اسپکتروفوتومتری uv صورت گرفت.